7 مهارت که یادگیری آنها تا سال 2050 برای بچهها ضروری میشوند
زندگی روز به روز غیرقابلپیشبینیتر میشود. از نوسانات سیاسی عجیب تا شیوع بیماریها، از تغییرات گسترده جهانی شدن تا دگرگونی های آب و هوایی و اتفاقات گوناگون دیگر…!
اینطور به نظر میرسد که برای نسلهای آینده، اوضاع جهان دارد بدتر میشود. اما به راستی اینگونه نیست. اگر و تنها اگر برای آن آماده شویم و تا جای ممکن بتوانیم دوراندیش و آینده نگر باشیم.
اگر بپذیریم که نقش آموزش این است که فرزندانمان را با بهترین درک، مهارتها و ارزشهای خود برای یک زندگی مرفه و شاد مجهز کنیم، ضروری است از مهارت هایی که آنها برای آینده نیاز دارند، پرده برداری کنیم.
مدتهای طولانی است که ما، مهارتها و موضوعاتی که همیشه باور داشتیم منجر به موفقیت فرزندانمان میشود را جشن گرفتیم. این موضوعات اغلب شامل ریاضی و علوم طبیعی میشدند. مهارتهایی که میتوانند ظرف چندسال کاملاً دگرگون شده و طبیعتاً آموزشهای پیشین، بیهوده و غیرقابل استفاده شوند.
در سالهای اخیر، ما ریاضیات، خواندن و نوشتن و علوم پایه دیگر را به عنوان بلوکهای سازنده برای بقا در نظر گرفتهایم. با این حال، این ارزش در طول سالهای آینده کم ارزشتر میشود. چون فناوری به قدری پیشرفت کرده و خواهد کرد که خودش همه کارها و محاسبات را انجام میدهد.
من فکر میکنم «دنیای تغییر» به این معنی است که ما باید بچهها را به روش کاملا متفاوتی آماده کنیم. کودکانی که اکنون به دنیا میآیند در سال 2050، سی ساله خواهند شد و نسل محوری جهان را شکل خواهند داد.
سی سال دیگر اینکه کودک شما حتماً به یک پزشک یا وکیل خبره تبدیل شود، دیگر اهمیتی نخواهد داشت. بنابراین باید ببینیم چه مهارتهایی برای آنها ضروری خواهد بود. اگرچه بازهم تاکید میکنم این پیشبینیها قطعی نیست و ممکن است در آینده مهارتهای دیگری ضروریتر شوند.
نکته مهم: این بحثها گسترده است و نیاز به آموزش های عمیق دارد. در این مقاله سرفصلها را آوردهایم که صرفاً با مهارتهای ضروری که در آینده اهمیت فراوانی پیدا میکنند آشنا شوید. در اینجا هدف تنها تاکید بر اهمیت این مهارتهاست
.
مهارت اول: تفکر انتقادی و حل مسئله
(به انگلیسی: Critical thinking and problem-solving)
مدارس باید به بچهها یاد بدهند که سوالاتی بپرسند و برای خودشان فکر کنند. نه تنها آنها مجبورند «سوال» بپرسند، آنها باید یاد بگیرند که «سوالات درستی» بپرسند، تا به عمق چیزها دست پیدا کنند.
کامپیوترها تا سال 2050، همه کارها را انجام خواهند داد. اما ما هنوز نیاز داریم به کامپیوتر بگوییم که چه مسالهای را حل کند و چه سوالاتی را پاسخ بدهد.
تفکر انتقادی، خود، گونهای از حل مسئله است.
.
مهارت دوم: چابکی و سازگاری
(به انگلیسی: Agility and adaptability)
کودکان نیاز به یادگیری مداوم دارند تا در محیطِ به سرعت در حال حرکت، برنامههای جدید و ابزار را ثبت کنند، و در زندگی کاری، کودکان ما باید قادر به تطبیقپذیری با آنها باشند، آن را امتحان کنند و حتی به سرعت آن را بهبود بخشند. در آینده، صنایع جدید و فرصتهای جدید وجود خواهند داشت، و هرچه بچههای ما بهتر بتوانند سازگاری داشته باشند، نقش مهمتری خواهند داشت.
به علاوه در دنیای تغییرات، تطبیق پذیری و همچنین اجایل بودن، اصل بسیار مهمی است.
این مقاله را بخوانید: چطور با تغییرات سازگار شویم؟
.
مهارت سوم: ابتکار و کارآفرینی
(به انگلیسی: Initiative and entrepreneurialism)
در آینده معیار سنجش و ارزیابی افراد برای اشتغال، میزان ابتکار و کارآفرینی آنهاست. اما متاسفانه آنچه مدارس امروز ما به آن میپردازد؛ تأکید بیش از حد به تدریس برای پشتسر گذاشتن آزمونهای استاندارد است؛ که البته حس ابتکار دانشآموزان را دچار مشکل می کند.
در کنار مهارت ابتکار، بچهها باید مهارتهای کارآفرینی را یاد بگیرند. در آینده، جهانیشدن، بحرانهای اقتصادی، کاهش درآمد، سرعت بالای تکنولوژی و بازارهای اشتغال پویا از ویژگیهای غیرقابل انکار جهان خواهند شد. مدل سنتیِ داشتن یک مدرک دانشگاهی و یافتن شغلی پایدار و طی کردن پلههای ترقی در آینده، دیگر قدیمی خواهد شد!
.
مهارت چهارم: ارتباطات
(به انگلیسی: Relationships)
مهم نیست که نسلهای آینده چه نوع دوربینهای با کیفیت اختراع کنند، چه مسائل سخت علمیای را حل کنند یا چند عنصر به جدول تناوبی اضافه کنند. بدون ارتباطات، تمام این کارها بی فایده است! آموزش برای آینده باید بر روی راههایی برای تضمین روابط پایدار، قابلاعتماد و انسانی متمرکز شود.
در محیط فعلی که پیامهای متنی جایگزین تماسهای تلفنی میشود، ایمیل جایگزین جلسات میشود، و در جایی که نسلهای کنونی به شدت به تلفن همراه و فضای مجاری وابستهاند، ما باید یاد بگیریم که چطور خوب گوش کنیم، چطور دوباره صحبت کنیم.
در محیطی که بیشتر افراد میتوانند از راه دور کار کنند و تنها از طریق ابزارها ارتباط برقرار کنند، مهارتهای قدیمی مانند زبان بدنی اهمیتشان را کم کم از دست میدهند. به کودکان خود آموزش دهید تا ایدهها و عواطف خود را به روشنی بیان کنند و در ارتباط صحیح و سالم با دیگران حرفهای شوند.
نقش زبان هم به درستی معلوم نیست. اما در حالی که آموزش زبان مادری همچنان حیاتی باقی خواهد ماند، اینکه کودکان ما بتوانند به پرشمارترین زبانهای روز دنیا مثل انگلیسی هم مسلط باشند، مهم است.
مرتبط: فیلم سمینار رایگان جعبه ابزار ساخت ارتباطات فوق حرفه ای
.
مهارت پنجم: کنجکاوی و تخیل
(به انگلیسی: Curiosity and imagination)
کنجکاوی، عاملی است که افراد بزرگسال و کودکان را تشویق به یادگیری مطالب جدید میکند. پرورش این حس از سنین کودکی در بچهها اهمیت زیادی دارد.
راههای زیادی برای تقویت حس کنجکاوی کودکان و همچنین تخیل آنها وجود دارد. از جمله سادهترین روشها، خواندن داستانهای تخیلی شبانه برای آنهاست. برخلاف تصور عموم، هرچه داستان تخیلیتر و فانتزیتر باشد، برای کودکان مفیدتر است. این باعث میشود حس تخیل و همچنین کنجکاوی آنها بالا برود.
.
مهارت ششم: خلاقیت
(به انگلیسی: Creativity)
خلاقیت کودکان نقش مهمی در آینده آنها خواهد داشت. کودکان خلاق راه حل های جدید برای مشکلات پیش رو پیدا میکنند. توجه داشته باشید استعداد تنها بخشی کوچک از خلاقیت است و تمرین، نظمبخشی و پرورش این استعداد، از اهمیت بیشتری برخوردار است. هر چه محیط زندگی کودک از تنوع بیشتری برخوردار باشد، امکان رشد خلاقیت در او بیشتر است. قطعاً پرورش خلاقیت کودکان برای شما مهم است.
راههای پرورش خلاقیت درکودکان را حتماً جستجو کنید (از جمله مهمترینهایش، بازی، نقاشی و موسیقی است!) و برنامهای منظم برای بهبود خلاقیت آنها بریزید. این کار را باید خودتان انجام دهید چون معمولاً پرورش خلاقیت در مدارس نادیده گرفته میشود و مدارس به جای خلاقتر کردن بچهها، با گیر انداختن آن ها در چارچوب های سنتی و بسته، خلاقیتشان را میکشد…!
مرتبط: 10 راهکار برای افزایش خلاقیت در کودکان
.
مهارت هفتم: هم احساسی (همدلی)
(به انگلیسی: Empathy)
همدلی یا هماحساسی یعنی درک احساس و فهم تجربه حسی دیگران با توانایی دید از نگاه آنها و قراردادن خود در جایگاه آنها.
به بیان دیگر همدلی به معنای درک دنیای شخصی طرف مقابل است انگار که دنیای خودتان است.
شاید اکنون مهارت چندان مهمی به شمار نیاید اما در آینده نقش مهمی پیدا خواهد کرد. همانطور که دنیل پینک در کتاب «ذهن کامل نو»، مهارت همدلی را یکی از مهارتهای پایه برای موفقیت در دوران معاصر و آینده میداند.